Het drama van het begaafde kind | Alice Miller

Ik zou het een voorbereidend boek op Het Present Proces kunnen noemen. Met reflecties en klinische voorbeelden over hoe het nemen van afstand van eigen emoties in onze vroege kinderjaren het ware zelf naar achtergrond dwingt te gaan. Over hoe we in wezen voortdurend door eigen geschiedenis bepaald worden, als we onze geschiedenis negeren of idealiseren, omdat we in de onopgeloste, verdrongen situatie van onze kindertijd zijn blijven leven.

"We kunnen ons verleden totaal niet veranderen [...] Maar we kunnen wel onszelf veranderen [...], onze verloren integriteit heroveren. Dat kunnen we doen door te besluiten de in ons lichaam opgeslagen kennis van wat vroeger gebeurd is nader te bekijken en deze dichter bij ons bewustzijn te brengen." En dan op ontdekking gaan naar welke methode of benadering voor je werkt.